Bisschop Coppieters ontvangt vandaag een tweede afpersingsbrief. Op de omslag staat duidelijk de initialen “d u a” vermeld, eveneens de vermelding “Personelle”…
De brief, zo blijkt uit de afstempeling, is verstuurd vandaag zaterdag 19.05.1934 tussen 12 en 13 uur vanuit Brussel 1, een postbus die zich bevindt aan het Noordstation in Brussel …
De zending bestaat uit twee afzonderlijke brieven …
We lezen mee …
Monseigneur,
Wij hebben kennisgenomen van uw antwoord in het dagblad. U hebt ongetwijfeld voorzien dat het ons slechts weinig dichter bij de oplossing zal brengen, daarbij uit het oog verliezend dat iedere verloren dag de middelen om de voorwerpen ongeschonden te bewaren vermindert. De voorgestelde voorwaarden bevatten twee duidelijk te onderscheiden gedeelten: de commissie en de definitieve seponering van de zaak. Uw antwoord laat voor deze twee vragen vele deuren open. We willen geloven dat u principieel het bedrag van de commissie buitensporig vindt. Laten wij dus eerst dat interessante punt behandelen.
Onze aanspraken bedragen nauwelijks 5 % van de waarde van de beide panelen afzonderlijk. Maar hun waarde wordt dubbel zo groot door het feit dat ze opnieuw een ongeëvenaard geheel zouden maken van de polyptiek. Bovendien mag u niet uit het oog verliezen dat de te verhandelen voorwerpen behoren tot de kostbaarste voorwerpen die er op de wereld bestaan. En het is duidelijk dat we allen met die waarheid rekening moeten houden. En daarom zijn wij er zeer zeker van dat u ertoe gebracht zult worden onze voorwaarden volledig te aanvaarden, want ze zijn allerminst overdreven in vergelijking met wat wij u aanbieden. We kunnen dus helemaal niet terugkomen op het voorgestelde bedrag en u zou ten zeerste ongelijk hebben nog langer te talmen.
Wij wensen dat er nooit iets bekend wordt van onze betrekkingen, mensenlevens kunnen ervan afhangen en het is daarom dat wij de definitieve seponering van de zaak eisen.
Wij zullen nog vijf dagen wachten om uw (… antwoord …) te lezen op onze eerste voorstellen. Zodra deze termijn is gepasseerd, zullen wij ons verplicht zien – teneinde een oplossing te forceren – u enkele afgesneden stukjes van Sint-Jan op te sturen en we zullen daarna bekijken of het nodig is op die manier verder te gaan. Er is geen andere mogelijkheid.
Wij durven u dus aan te manen opnieuw stappen te ondernemen bij de bevoegde overheid. Er zal haar duidelijk gemaakt moeten worden dat wij alleen een definitieve en vlugge oplossing bieden voor de grootste gekende zaak op dit gebied en dit tegen een in verhouding minieme commissie. Wij verwachten uw antwoord langs dezelfde weg binnen de vijf dagen na ontvangst van dit schrijven. Intussen bieden wij u, Monseigneur, de verzekering van onze beleefde hoogachting.
D.U.A.
Bij deze brief stak nog een tweede brief:
Monseigneur,
Daar wij deze zaak bijna als een commerciële zaak afhandelen en de voorwerpen in werkelijkheid aan derden toebehoren, is het billijk u een commissie van 5 % uit te keren, waarover u vrij kunt beschikken.
D.U.A.
*=*=*=*=*
Commissaris Luysterborgh schrijft in Proces-verbaal dd (begonnen op) 16.05.1934
“Den 19den mei 1934 rond 8 uur ’s avonds heeft de heer Kanunnik Standaert ons een tweede naamloos schrijven, uitgaande van D.U.A. overhandigd (zelfde machineschrift, zelfde briefomslag als voorgaande), doch ditmaal gepost te Brussel 1, den 19den mei 1934“
